![]() |
DZIERŻONIÓW | |
162. rocznica powstania styczniowego - 22.01.2025. | |
|
|
23 stycznia w 162. rocznicę wybuchu powstania dzierżoniowskie środowiska patriotyczne upamiętniły Powstańców Styczniowych. Kwiaty przed Pomnikiem Żołnierzy Niezłomnych złożył wiceprzewodniczący RM Jarosław Kresa, przedstawiciele Klubu Gazety Polskiej Dzierżoniów II z przewodniczącym Stefanem Greflingiem, Obywatelskiego Ruchu Patriotycznego oraz mieszkańcy. Uroczystości inicjowane przez środowiska patriotyczne, bardzo dobrze wpisują się w nurt popularyzowania i utrwalania w świadomości społecznej przekazywania kolejnym pokoleniom bogatego dziedzictwa narodowego oraz w realizację programu zmiany polityki historycznej. Ta data na dobre zagościła w naszej dzierżoniowskiej rzeczywistości. Przypomina nie tylko o tych wspaniałych bohaterach, którzy poświęcili życie dla Ojczyzny, dla wolności. Ma również ogromne znaczenie w kształtowaniu patriotyzmu młodych Polaków. Przygotowywane od kilku miesięcy powstanie wybuchło 22 stycznia 1863 r., co zostało sprowokowane tzw. branką, czyli obowiązkowym poborem do wojska rosyjskiego. Tym razem jednak branka była skierowana przeciwko uznanym za najbardziej niebezpieczne grupom społecznym, jak mieszczanie czy przedstawiciele zawodów rzemieślniczych na wsiach. Margrabia Aleksander Wielopolski, naczelnik rządu cywilnego Królestwa Polskiego, który był autorem tych zamierzeń, liczył na szybkie spacyfikowanie konspiratorów i kontynuowanie stopniowych reform na ziemiach polskich pod zaborem rosyjskim. Przebieg wydarzeń oraz początkowa nieudolność wojsk rosyjskich doprowadziły jednak do szerokiego rozwoju ruchu powstańczego nie tylko na obszarze ziem polskich, ale także Litwy i Rusi. Pierwsze państwo podziemne Historycy oceniają, że w powstaniu wzięło udział ogółem ok. 200 tysięcy ludzi ze wszystkich warstw społecznych. Szlachta, początkowo podzielona na obozy Czerwonych i Białych, zjednoczyła się w obliczu wspólnego wroga. Największe kontrowersje dotyczyły warstwy chłopskiej, w stosunku do której w większości ciągle obowiązywał obowiązek pańszczyzny. Część z nich zachowała lojalność w stosunku do caratu, np. wydając powstańców, ale inni walczyli z bronią w ręku, tworząc zazwyczaj oddziały kosynierów, bądź wspomagali insurgentów żywnością, ubraniem i dachem nad głową. Podobna sytuacja dotyczyła Żydów. W powstaniu wzięli udział ochotnicy zagraniczni z Francji, Włoch, Węgier, Serbii i innych krajów, jak François de Rochebrune, twórca i dowódca słynnych żuawów śmierci. Leonard Mężyński w 1863 r. miał 17 lat. Pochodził ze starej, ale zubożałej szlachty. Także jemu udzielił się patriotyczny nastrój. Gdy wybuchło powstanie, postanowił się do niego przyłączyć. Wielu było też dezerterów z armii carskiej pochodzenia rosyjskiego i ukraińskiego. Wsparcie ludzkie i materialne szło z terenu zaborów austriackiego i w mniejszym stopniu pruskiego. Źródło: https://ipn.gov.pl/pl/historia-z-ipn/
Cześć i chwała bohaterom! |
|
![]() ![]() Każda zmiana - mała i duża zaczyna się od ludzi. Dołącz do sztabu Nawrockiego! |