Dzisiaj przypada 75. rocznica egzekucji żołnierzy Armii Krajowej, straconych w dzierżoniowskim więzieniu. - Egzekucje odbyły się w dwóch terminach. Jerzy Kaszyński razem z Jerzym Pizłą zostali straceni 17 stycznia 1947 r., po skazaniu 7 grudnia 1946 roku. Bardzo krótki był zatem okres dzielący ogłoszenie wyroku od jego wykonania. Mieczysław Jeruzalski natomiast został skazany 20 grudnia 1946 r., a stracony 19 lutego 1947 r., czyli miesiąc po egzekucji Kaszyńskiego i Pizły. Byli żołnierzami podziemia niepodległościowego, zarówno podczas II wojny światowej, kiedy walczyli z okupantem niemieckim, jak i później, gdy krajem zaczęły władać sterowane z Moskwy siły komunistyczne. Ich los jest smutną kartą historii naszego miasta.
Żołnierzy pochowano, jak się po latach okazało, na dzierżoniowskim cmentarzu. Ale mimo usilnych poszukiwań prowadzonych pod kierunkiem dr. hab. Krzysztofa Szwagrzyka, naczelnika Oddziałowego Biura Edukacji Publicznej IPN we Wrocławiu, nie udało się dokładnie zlokalizować miejsca ich pochówku.
W miejscu symbolicznego pochówku, po odśpiewanu hymnu państwowego odmówiliśmy, w intencji pomordowanych żołnierzy, modlitwę Anioł Pański, której przewodniczył ks. kan. Józef Błauciak, towarzyszył mu ks. prałat Zygmunt Kokoszka. Po czym złożyliśmy wiązanki kwiatów i zapaliśmy znicze. Kwiaty złożyli przedstawiciele samorządu miasta, powiatu, stowarzyszeń patriotycznych oraz mieszkańcy miasta. W tym roku uroczystości udbyły się godz. 13.00, towarzyszyły im obfite opady śniegu. Wcześniej, o godz. 12.00, w dzierżoniowskim muzeum odbyła się lekcja muzealna poświęcona zamordowanym żołnierzom AK. Uroczystość przygotowało Muzeum Miejskie w Dzierżoniowie.

Przypomnijmy sylwetki trzech żołnierzy zamordowanych w Dzierżoniowie:

Uroczystości inicjowane przez samorządy i środowiska patriotyczne, bardzo dobrze wpisują się w nurt popularyzowania i utrwalania w świadomości społecznej przekazywania kolejnym pokoleniom bogatego dziedzictwa narodowego oraz w realizację programu zmiany polityki historycznej. Ta data na dobre zagościła w naszej dzierżoniowskiej rzeczywistości. Przypomina nie tylko o tych wspaniałych bohaterach, którzy poświęcili życie dla Ojczyzny, dla wolności. Ma również ogromne znaczenie w kształtowaniu patriotyzmu w młodych ludziach. Uważam, że dla potomnych nazwiska trzech straconych w dzierżoniowskim więzieniu powinny znaleźć się na tablicy pamiątkowej umieszczonej na Pomniku Żołnierzy Wyklętych w Dzierżoniowie.

Wieczny odpoczynek racz im dać, Panie,
A światłość wiekuista niechaj im świeci.
Niech odpoczywają w pokoju wiecznym.
Amen.

Cześć i chwała bohaterom!
Boże, błogosław wolnej i niepodległej Polsce!