|
WIERSZE
|
 |
|
|
CREDO
poza tobą
obce głosy
niebo w liściu
zawarte wiatrem porusza
kropla przenika kamień
jedyna poezja jaką
znasz i chcesz pamiętać
|
Tadeusz Żurawek poeta wywodzący się ze środowisk
związanych z kontrkulturowym ruchem posthipisowskim. W młodości aktywnie
uczestniczył w amatorskim ruchu teatralnym. Związany był z: "Minimum
Moralne" z Dzierżoniowa, grupą teatralną "Biedni" z Bielawy
oraz z Teatrem Robotniczym Scena B z Bielawy. Jest współautorem
kilkunastu happeningów i zdarzeń teatralno-plastycznych.
Wraz z Teatrem Robotniczym Scena B w roku 1984, zdobył II nagrodę na
konkursie Poezji Współczesnej w Rzeszowie, w kategorii teatrów poezji.
Debiutował w roku 1990 tomikiem poetyckim "Iluminacje", a następnie
wydał tomik "Wiersze". Jego wiersze były drukowane w chicagowskim
miesięczniku "Dwa końce języka", cyklicznie w "Gazecie
Pieszyckiej". Sporadycznie pisuje teksty ballad i bluesów, które ma w
swym repertuarze kilka krajowych chórów. Decydujący wpływ na jego twórczość
ma przyjaźń z emigracyjnym poetą Adamem Lizakowskim. Uważa go za największy
autorytet w dziedzinie poezji. |
Najbardziej ceni: Adama Lizakowskiego za
niecodzienną codzienność poetyckich krajobrazów, Edwarda Stachurę za
mistyczne życiopisanie, Zbigniewa Herberta za czystość myśli, Thomasa S.
Eliota za wyrażenie niewyrażalnego i Basho za uchwycenie wieczności w każdej
chwili.
Adam Lizakowski: "a może należy tak jak Tadeusz; aby było na fajki,
a reszta się nie liczy". |
|
