Bacon Francis (1909-1992).

Bacon Francis (1909-1992), angielski malarz-samouk. Przeciwnik abstrakcji, należał do nurtu ekspresjonistycznego i figuratywnego, uznawany za czołowego twórcę sztuki egzystencjalnej. Początkowo uległ wpływom surrealizmu, kubizmu i P. Picassa. Własny styl ukształtował po 1950. Choć samouk, był twórcą wszechstronnie oczytanym i niezależnym myślicielem. Jako temat swoich obrazów wybrał człowieka, kontynuując tradycję malarstwa figuratywnego. Tematem jego obrazów jest człowiek samotny, wyobcowany, przedstawiony w sytuacji zagrożenia, w atmosferze pełnej dramatycznego napięcia. Bohaterowie jego obrazów zaludniają sterylne pomieszczenia o odrealnionej perspektywie, w których panuje nastrój dramatyzmu i teatralnej ekspresji. Malował dramatycznie zdeformowane postacie umieszczone w nieokreślonej przestrzeni, używał żywych, drażniących kolorów. Obrazy Bacona cechuje atmosfera egzystencjalnych nastrojów, a także katastrofizmu i grozy. Wielokrotnie podejmował tematy religijne, zwłaszcza temat ukrzyżowania. Od 1949 malował serię płócien nawiązującą do obrazu Portret papieża Innocentego X D. Vélazqueza.
Inspiracje dla swych prac czerpał również z Rembrandta, M. Grünewalda, z filmów (np. Pancernik Potiomkin S. Eisensteina), ze znanych fotografii i prasy. Niektóre obrazy: Trzy studia postaci na podstawie tematu Ukrzyżowania (1949), Dwie postaci w trawie (1954), Szympans (1955), Krzycząca piastunka (1957), tryptyk Trzy postacie w jednym pomieszczeniu (1964), Leżąca figura (1966), Studia ludzkiego ciała (1970), Schodzący po schodach (1972), Ciało w ruchu (1976).

"Chciałbym, żeby moje obrazy wyglądały tak, jakby otarła się o nie istota ludzka,
[...]pozostawiając ślad [swojej] obecności
i pamięć minionych zdarzeń tak,
jak ślimak pozostawia za sobą śluz".
Francis Bacon